Radovan Beli Marković

Radovan Beli Marković je rođen u kolubarskom selu Ćelije. 

Radio je na benzinskoj pumpi, bio novinar valjevskog „Napreda”, ali i  upravnik Gradske biblioteke u Lajkovcu.

 

Pisao je slikovitim jezikom sa mnoštvom  neologizama, arhaizama, varvarizama... Tako je i govorio. Zavičajnom kolubarskom području, RBM je  svojim avangardnim delima podigao  značajan i uvek inspirativan književni spomenik. O njegovom delu pisali su brojni književni kritičari i naučnici. Miloš Jevtić je objavio knjigu „Otvorena polja Radovana Belog Markovića”.

 

Dobio je značajne nagrade i priznanja. 

Bio je član Udruženja književnika Srbije, Srpskog književnog društva, Matice Srpske i Srpskog PEN kluba.

 

Posle smrti, njegovo njegovo ime je ponela  biblioteka u Lajkovcu, a ustanovljena je i istoimena književna nagrad. Njemu u čast ustanovljena je nagrada „Beli” za ukupno novinarsko delo u oblasti kulture koja koja se dodeljuje na Povlenu. 

U Lajkovcu, gde je živeo, iz poštovanja su  zvali  „Književnik“.